*Zindelijkheid in dit artikel betekent: de hond kan zijn behoefte ophouden gedurende een voor zijn leeftijd realistische duur en actief beslissen om vervolgens zijn behoefte buiten te doen. We bespreken hier niet de ‘overloopblaas’ of incontinentie zoals we die soms zien na sterilisatie van de teef, noch onzindelijkheid bij medische problemen.
De natuurlijke zindelijkheid van je hond
Wist je dat honden instinctief hun eigen slaapplaats niet willen vuil maken en dus in principe altijd buiten hun slaapplek hun behoefte willen doen? In se hebben ze dus een soort van natuurlijke zindelijkheid. Echter, ons huis en bij uitbreiding elke plek onder een dak hoort niet bij deze slaapplaats en dus zien honden er van nature geen graten in om hier wél hun behoefte te doen.
Dat matcht niet helemaal met onze verwachtingen, waardoor elke puppy of geadopteerde hond die binnen leeft door een zindelijkheidstraining moet gaan.
Zindelijkheidstraining is dus een erg belangrijke stap om te komen tot een fijne en harmonieuze samenleving met je hond. Investeer hier voldoende tijd in, zodat je een stevige basis hebt om verder te gaan.
Hoe leer je je hond zindelijk zijn?
Stap 1: De link tussen ontlasten en de buitenomgeving leggen
Het is belangrijk dat je hond de eerste weken zeer consistent zijn behoefte op de gewenste ondergrond(en) doet. Hoe doe je dit concreet? Door hem zoveel mogelijk naar de juiste ondergrond te leiden wanneer er een kans is dat hij zijn behoefte gaat doen.
Typische buitenondergronden:
gras, asfalt, aarde, buitentegels, .. Hier wil je een link ontwikkelen tussen de ondergrond en de behoefte van je hond.
Typische binnenondergronden:
tapijt, houten vloer, binnentegels, … Hier wil je vermijden dat je hond zijn behoefte doet. Probeer dus te vermijden dat er een link kan worden gelegd tussen deze ondergrond en zijn behoefte!
Typische momenten om je hond buiten te laten
Door je hond op strategische momenten buiten te laten, vergroot je de kans dat hij geen ongelukjes in huis doet (en dus de verkeerde link kan leggen). Deze momenten zijn:
- Onmiddellijk na het wakker worden – ook van een korter dutje
- Na een activiteit of spelmoment
- Onmiddellijk na het eten en een halfuurtje nadien
- Voor hij in zijn ren of bench gaat en/of langer alleen moet blijven.
Zorg voor zoveel mogelijk succesmomenten. Hoe vaker je hond dit ervaart, hoe beter!
Let erop of je hond ook effectief zijn behoefte doet. Doet hij dit, dan kan je hem best ook met lieve taal vertellen hoe goed hij dit deed! Zo gaat hij dit extra fijn vinden. Doet hij zijn behoefte niet, dan kan het helpen om hem aan te lijnen en bij hem te blijven tot hij het wél doet.
Wil je graag dat je hond op verschillende ondergronden zijn behoefte leert doen, laat hem dit dan ook doen. Ga je al met hem wandelen, dan gebeurt dit vaak vanzelf. Blijft je hond nog thuis, dan kan het nuttig zijn hem af en toe ergens anders te laten plassen.
Stap 2: Leren de ontlasting op te houden
Wanneer je hond goed door heeft wat de bedoeling is, moet hij leren zijn behoefte ophouden tot hij op de juiste ondergrond staat. Dit lijkt evident, maar dat is het vooral voor pups zeker niet. Zij hebben immers receptoren in hun darm en blaas zitten, die overgevoelig zijn. Zelfs wanneer de blaas of darm nog maar een beetje gevuld is, schreeuwen deze receptoren als het ware al moord en brand. Vergelijk het met een kleutertje dat NU moet plassen. Zeker pups moeten leren om deze signalen met een korreltje zout te nemen en dus even te negeren. Op die manier kan je je hond trainen om langer binnen te blijven.
Breid geleidelijk de tijd uit tussen de momenten buiten op de juiste ondergrond. Doe dit niet met te grote stappen, aangezien je foutjes wil vermijden.
Laat je hond of pup buiten op jouw initiatief en niet het zijne! Op die manier train je je hond nog verder om zijn behoefte op te houden. Laat je je hond telkens buiten op zijn initiatief, dus telkens wanneer je hond druk voelt in zijn blaas of darmen, dan zal hij niet altijd leren zijn behoefte langer op te houden. Heeft je hond toch een ongelukje in huis? Probeer volgende keer de tijd tussen de momenten buiten dan iets te verkorten.
Hoe lang mag het zindelijkheidsproces duren?
De zindelijkheidstraining valt meestal samen met de aankomst in een nieuwe thuis. Voor elke hond is dit veel om te verwerken, hij moet immers (eventueel opnieuw) zijn plekje zoeken in de nieuwe sociale groep. Veel honden voelen zich nog erg onveilig en gestrest en hebben even tijd nodig om te wennen aan de nieuwe situatie.
Puppy’s
Voor pups wordt aangenomen dat tot 6 maanden leeftijd een accidentje in huis als normaal kan worden beschouwd. Hier moet natuurlijk wél een leercurve in zitten, het moet steeds beter gaan. Zijn ze na 6 maanden nog niet goed zindelijk, dan is professionele hulp aangeraden.
Volwassen honden
Voor volwassen honden, die voorheen geen problemen hebben gehad met zindelijkheid, zou een maand moeten volstaan om het proces opnieuw op te frissen. Hadden ze eerder al problemen met zindelijkheid en lukt het na een maand nog niet, dan is een grondige medische check bij de dierenarts en eventuele professionele begeleiding aangewezen.
Merk op dat de eerste stap van de zindelijkheid, de link met de ondergrond, bij volwassen honden vaak al is gelegd bij hun vorige eigenaar. Is dit met de verkeerde ondergrond gedaan, dan gaat deze stap extra veel aandacht vragen. Je moet immers iets opnieuw en anders aanleren, wat altijd moeilijker is dan van een blank blad te kunnen beginnen. De tweede stap is bij veel volwassen honden al achter de rug, waardoor deze fase veel sneller kan verlopen.
Rasverschillen
Vaak zien we dat kleine hondjes minder snel zindelijk zijn dan grotere hondenrassen en -kruisingen. Echte harde bewijzen hiervoor zijn er niet, maar wetenschappers vermoeden dat de oorzaak ligt in het verschil in schedel. Door honden kleiner te fokken, is de vorm van de schedel veranderd. Dat geldt zeker bij de kortsnuitige rassen, zoals de mopshond en de Shih Tzu. De prefrontale cortex, het gebied waar de controle over de blaas en darm zich bevindt, heeft hierdoor wat minder plaats gekregen en zou wat minder ontwikkeld zijn. Geen reden tot paniek, iedere hond zonder medisch onderliggende oorzaak kan prima zindelijk worden!
Wil je meer info over zindelijkheidstraining en hoe je dit het beste aanpakt, boordevol praktische tips en handvaten? Neem dan hier een kijkje bij onze gespecialiseerde cursussen.
